Κριτική
της Βικτωρίας Ιωσηφίδου
Μια ανατρεπτική κωμωδία για
γέλια και για κλάματα είναι το παγκάκι του Ρώσου συγγραφέα Αλεξάντερ Γκέλμαν, σε
σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη. Ένας άντρας και μία γυναίκα συναντιούνται τυχαία σε
ένα παγκάκι στο πάρκο της γειτονιάς. Είναι
στα αλήθεια μεταξύ τους άγνωστοι; Σύντομα η συνάντησή
τους οδηγεί στην αποκάλυψη των δύο ιδιαίτερων
χαρακτήρων που δεν είναι πάντα τόσο αθώοι και το έργο μετατρέπεται σε ένα βαθύ, κωμικοτραγικό
ψυχογράφημα των δύο ηρώων, καθώς αυτοί μένουν προσκολλημένοι στις βαθύτερες
αντιλήψεις τους αδιαφορώντας για την πραγματικότητα που τους αποκαλύπτεται. Η
μοναξιά, η ανάγκη για συντροφιά, έστω εφήμερη, η σχέση ανάμεσα στα δύο φύλα, η
αλήθεια και το ψέμα γίνονται θέματα για συζήτηση. Το έργο είναι εξαιρετικά
καλογραμμένο, περιεκτικό, μεστό, με απολαυστικούς διαλόγους και εμβληματικές
ατάκες και αν και γράφτηκε το 1983
παραμένει επίκαιρο.