Υπέροχη, ποιητική ΕΚΑΒΗ από την ΙΩ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ

 Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μια ιδιαίτερα όμορφη και καλοδουλεμένη  παράσταση, η ΕΚΑΒΗ του ΕΥΡΙΠΙΔΗ  από την Ιώ Βουλγαράκη έκανε πρεμιέρα απόψε στο ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ.

Η Εκάβη μετά την απώλεια του Πρίαμου και των γιών της αναμένει πλέον να φύγει αιχμάλωτη για την Ελλάδα. Όμως τα δεινά της δεν σταματούν εδώ. Ο Οδυσσέας καταφτάνει και παίρνει την κόρη της Πολυξένη που οι Έλληνες έχουν αποφασίσει να θυσιάσουν στον τάφο του Αχιλλέα. Πράγματι λίγο αργότερα έρχεται ο αγγελιοφόρος Ταλθύβιος να αναγγείλει την θανάτωση της Πολυξένης και να περιγράψει την σκηνή στις γυναίκες της Τροίας και στην ίδια την Εκάβη. Ταυτόχρονα  ο μικρότερος   γιος της, ο Πολύδωρος  που ο πατέρας του είχε στείλει στον βασιλιά της Θράκης Πολυμήστορα για να τον προστατέψει από τα δεινά του πολέμου  βρίσκεται νεκρός από το χέρι του ίδιου του υποτιθέμενου προστάτη του. Η Εκάβη όπως είναι φυσικό καταρρέει για άλλη μια φορά και ζητά να πάρει εκδίκηση από τον δολοφόνο με την συνδρομή του Αγαμέμνονα.

Η Ιώ Βουλγαράκη στήνει μιαν μαγική, ποιητική παράσταση με έναν εξαίρετο χορό που τραγουδά μελωδικά σε υπέροχα σύνολα σε μεγάλο μέρος της κλέβοντας τις εντυπώσεις. Χίλια μπράβο σε αυτόν τον χορό που με την καταλυτική του παρουσία δίνει φυσιογνωμία σε όλο το εγχείρημα. Το σκηνικό της Μαγδαληνής Αυγερινού είναι πραγματικά  εμπνευσμένο, συστάδες από πέτρινα αποκομμένα ανθρώπινα μέλη ακουμπισμένα πάνω στη γη, ενώ την παράσταση συνοδεύουν οι μαγικοί φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου και ο ήχος ενός ακορντεόν που παίζει η Άρτεμις Βαβάτσικα. Η μουσική είναι του Νίκου Γαλενιανού ενώ η κίνηση της Χαράς Κότσαλη.

Η Ελένη Κοκκίδου ως Εκάβη είναι ανθρώπινη, τρυφερή και ιδιαίτερα στοργική απέναντι στα παιδιά της, ενώ παρουσιάζει και έντονες στιγμές ξεσπάσματος και θρήνου  αναλαμβάνοντας έναν ιδιαίτερα δύσκολο ρόλο καθώς βρίσκεται σχεδόν από την αρχή ως το τέλος της παράστασης στη σκηνή. Πλάι της ο εξαίρετος Θανάσης Κουρλαμπάς ως Οδυσσέας, ο έμπειρος και στιβαρός Ιωσήφ Ιωσηφίδης ως Ταλθύβιος, η ευάλωτη Μαρίνα Καλογήρου ως Πολυξένη, ο ευαίσθητος Ερρίκος Μηλιάρης ως φάντασμα του Πολύδωρου, η επαρκής Ηλαιάνα Μπάλλα ως θεράπαινα και ο δυναμικός Αλέκος Συσσοβίτης ως  Αγαμέμνονας. Ξεχωρίζει προς το τέλος της παράστασης ο  Άκης Σακελλαρίου ως Πολυμήστορας με μία σπαρακτική, δυνατή  ερμηνεία που αποδεικνύει πόσο ο ηθοποιός έχει μπει στην ψυχολογία του ήρωα που ενσαρκώνει.

Η σκηνοθεσία επιφυλάσσει πολλά όμορφα ευρήματα-εκπλήξεις που αναδεικνύουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία. Τη στιγμή που περιγράφεται η θανάτωση της Πολυξένης και καθώς αυτή προτάσσει τα στήθη της στους στρατιώτες όλα τα μέλη του χορού με υπέροχες αρμονικές κινήσεις τραβούν τους χιτώνες τους και φανερώνουν το στήθος τους. Κι ακόμη κάποια στιγμή ο νεκρός Πολύδωρος σηκώνεται πλησιάζει την μητέρα του και της χαϊδεύει απαλά το μάγουλο σαν έναν λες τελευταίο αποχαιρετισμό.  Αυτές και άλλες παρόμοιες σκηνές με κάνουν να χαρακτηρίσω αυτή την παράσταση, την γεμάτη αρμονία και συναίσθημα ως ποιητική.  

Το έργο ξεκινά περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και θα βρίσκεται στην Επίδαυρο στις 11 και 12 Αυγούστου.