«Μια γιορτή στου Αλ-Νουρί», μια λαμπρή παράσταση.

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Ένα εξαιρετικό κείμενο του πρωτοπόρου γερμανού συγγραφέα Φόλκερ Λούντβιχ, που ερμηνεύουν με περισσή ενέργεια οι ηθοποιοί του κρατικού θεάτρου κάτω από τις οδηγίες του έμπειρου σκηνοθέτη Βασίλη Κουκαλάνι, είναι το έργο «Μια γιορτή στου Aλ- Νουρί», που ανεβαίνει από την παιδική  σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε.

Ένα διαφορετικό θέατρο, για παιδιά αλλά σίγουρα και για μεγάλους! Ένα θέατρο όχι με φρου φρου και αρώματα, αλλά ρεαλιστικό, έξυπνο, θέατρο για την κοινωνία, με ουσία και σημασία, που απεικονίζει τα κακώς κείμενα και ατενίζει τις προοπτικές βελτίωσης και ένα καλύτερο μέλλον. Το έργο γράφτηκε στη Γερμανία το 1973 με στόχο να στηλιτεύσει το ρατσισμό που βίωναν τότε οι Έλληνες μετανάστες από την γερμανική κοινωνία. Τώρα, που το μεταναστευτικό απασχολεί τους Έλληνες ως έναν λαό που  δεν εξάγει αλλά δέχεται πλέον μετανάστες, καθώς οι όροι έχουν αντιστραφεί και τα «μαθήματα» αλλαγής στις στάσεις και συμπεριφορές οφείλουν να τα λάβουν πλέον οι συμπατριώτες μας, ο Βασίλης Κουκαλάνι διασκευάζει το έργο ώστε να διαδραματίζεται πλέον στην Ελλάδα ενώ οι μετανάστες που βιώνουν το ρατσισμό είναι  από τη Συρία. Και είναι τόσο μα τόσο επίκαιρο!

Ο Τάκης Παπαδάκης και τα δυο του παιδιά, ένα Σαββατοκύριακο του καλοκαιριού καταφτάνουν σε ένα παραθαλάσσιο κάμπινγκ. Όμως, το μέρος όπου συνηθίζουν κάθε βδομάδα να στήνουν τη σκηνή τους είναι κατειλημμένο. Σα να μην έφτανε αυτό, σύντομα ανακαλύπτουν ότι οι καινούριοι ένοικοι είναι από τη Συρία∙ και τότε πια ο Παπαδάκης γίνεται έξω φρενών! Αναπόφευκτα γνωρίζονται με τον κύριο Αλ-Νουρί και τον γιο του Σαμίρ και σιγά σιγά  οι ιστορίες τους μπερδεύονται, το ίδιο και οι ζωές τους. Ποια θα είναι άραγε η κατάληξη αυτού του συγχρωτισμού και ποιο ρόλο θα παίξουν τα παιδιά των δύο οικογενειών, τα παιδιά που πάντοτε έχουν ανοιχτούς ορίζοντες και βλέπουν με άλλα μάτια, με τα μάτια της ψυχής;

Ο Φόλκερ Λούντβιχ στο «Μια γιορτή στου Αλ-Νουρί», με εκπληκτική διεισδυτικότητα και ευαισθησία, στήνει μια ιστορία εξαιρετικά περιεκτική, που αναδεικνύει όλα τα ζητήματα που βιώνουν οι μετανάστες σε μια ξένη χώρα. Η παιδική εργασία, η εκμετάλλευση, οι χαμηλές αμοιβές,  οι βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις για τους ξένους που είναι χειρότεροι από εμάς, που βρωμάνε, που είναι επικίνδυνοι. Μα η ιστορία αυτή είναι ταυτόχρονα έξυπνη και ευχάριστη! Και καταφέρνει να μεταδώσει εντελώς αβίαστα και με πολύ χιούμορ πολλαπλά μηνύματα, χωρίς κανέναν απολύτως διδακτισμό, μόνο μέσα από το βίωμα και την εμπειρία.

Ο Βασίλης Κουκαλάνι , με μεγάλη εμπειρία σε παιδικές και εφηβικές παραστάσεις, φαίνεται να κατέχει απόλυτα πώς λειτουργούν τα παιδιά. Σκηνοθετεί μια παράσταση με βάση την αστείρευτη ενέργεια, την κίνηση και τη δράση, όπου το παιχνίδι, τα γέλια και τα πειράγματα περισσεύουν και δίνουν το στίγμα μιας παιδικής παράστασης. Κι όμως το έργο απευθύνεται τουλάχιστον εξίσου αν όχι περισσότερο και στους μεγάλους, γιατί αυτοί κατά γενική ομολογία έχουν ατυχώς τις πιο άδικα παγιωμένες  αντιλήψεις που συντηρούν το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Ο σκηνοθέτης μελετά συστηματικά το έργο και αποδίδει τεράστια σημασία στην κάθε λεπτομέρεια. Άριστη είναι η απόδοση των ηθοποιών σε ρόλους  αλλοδαπών πάνω στη σκηνή, καθώς τους βλέπουμε να μιλούν τα ελληνικά με σπαστή προφορά , να επικοινωνούν μεταξύ τους συχνά στη μητρική τους γλώσσα και να περιλαμβάνουν στην καθημερινότητα τους τραγούδια και συνήθειες  του λαού τους, έτσι ώστε  γίνονται απόλυτα πειστικοί... Μα και σε όλο το λειτουργικό κομμάτι της παράστασης η οργάνωση είναι άψογη και η σκηνοθετική ματιά γρήγορη και περιεκτική. Σε δευτερόλεπτα σκηνές στήνονται και ξεστήνονται, αντικείμενα και αποσκευές μετακινούνται, κόσμος μπαινοβγαίνει , πάει κι έρχεται, για να αποδοθεί τέλεια και χωρίς χρονοτριβές η κάθε σκηνή.

Ο σημαντικός ηθοποιός Γρηγόρης Παπαδόπουλος, που καταθέτει συνεχώς το ταλέντο του στις παραστάσεις του Κ.Θ.Β.Ε., γίνεται ο Τάκης  Παπαδάκης και υιοθετώντας κάθε είδους γκριμάτσα και απαραίτητη σωματική κίνηση  αποδίδει πειστικά τον θιγμένο Έλληνα, που δυσανασχετεί συνεχώς ακόμη και με την υποψία παρουσίας κάποιων αλλοδαπών δίπλα του, τα δίνει όλα και κερδίζει τις εντυπώσεις. Μαζί του ο Θάνος Φερετζέλης μεταμορφώνεται επιτυχημένα στον Σύρο Αλ-Νουρί και τα καταφέρνει τόσο καλά, που μας κάνει να αναρωτιόμαστε στα αλήθεια για την εθνικότητά του. Η Φανή Ξενουδάκη καταθέτει όλο της το ταλέντο και γίνεται η Αμπίρα, μια μικρή Πακιστανή που εργάζεται στο κάμπινγκ. Η Γεωργία Κυριαζή με παιδικότητα και αυθορμητισμό γίνεται μια  τέλεια Δώρα , κόρη του Παπαδάκη, ενώ ο Κωστής Ραμπαβίλας με μπόλικη ενέργεια γίνεται ο Γιάννης, ο υιός Παπαδάκης. Τέλος, ο Γιάννης Βαρβαρέσος αναλαμβάνει τον ρόλο του Σαμίρ και μας συγκινεί, ενώ ερμηνεύει  με την κιθάρα του και ένα όμορφο τραγούδι με θέμα την ειρήνη στα συριακά.

Το  υπέροχο  σκηνικό των Αλεξάνδρας Σιάφκου και  Αριστοτέλη Καρανάνου είναι  αφενός εντυπωσιακό και κατάλληλο για μια παιδική παράσταση και αφετέρου εντελώς συμβολικό και αλληγορικό. Από τη μια, στη μεριά των Ελλήνων, επικρατούν τα πράσινα χρώματα, που δηλώνουν μάλλον το αποδεκτό∙ μήπως  όμως παράλληλα  και το πιο ψυχρό; Από την άλλη, στην μεριά των Σύρων,  τα κόκκινα πορτοκαλιά χρώματα ίσως δηλώνουν το απαγορευμένο∙ μήπως όμως συνάμα και το πιο θερμό; Ποιο άραγε είναι το καλό και ποιο το κακό; Ποιο το λανθασμένο και ποιο το σωστό;

Όμορφο και το τραγούδι των Active Member, που ερμηνεύουν στο τέλος όλοι μαζί οι ηθοποιοί.

Το έργο «Μια γιορτή στου Αλ-Νουρί» από το Κ.Θ.Β.Ε. είναι μια λαμπρή παράσταση, που ξεχωρίζει για το εξαίρετο δυνατό της κείμενο και την υπέροχη απόδοση που πέτυχαν  δίνοντάς τον καλύτερό τους εαυτό, τόσο ο ταλαντούχος σκηνοθέτης Βασίλης Κουκαλάνι, όσο και όλοι οι συντελεστές της παράστασης.

Συντελεστές:

Μετάφραση-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Βασίλης Κουκαλάνι
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξάνδρα Σιάφκου, Αριστοτέλης Καρανάνος
Μουσική: Κώστας Νικολόπουλος
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάριος Καρβουνάκης
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Χαρά Αργυρούδη
Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου
Οργάνωση παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη

Παίζουν: Γιάννης Βαρβαρέσος (Σαμίρ), Γεωργία Κυριαζή (Δώρα), Φανή Ξενουδάκη (Αμπίρα), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (κύριος Παπαδάκης), Κωστής Ραμπαβίλας (Γιάννης), Θάνος Φερετζέλης (κύριος Αλ-Νουρί)

Παραστάσεις: από 2/2/2020  στο Βασιλικό Θέατρο

Πληροφορίες: Βασιλικό Θέατρο, Πλατεία Λευκού Πύργου – Τηλ.: 2315 200200