Με ντοκουμέντα «Η βιογραφία του πατρογονικού»

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Ένα σπίτι, μια πόλη, μία χώρα, ένας ολόκληρος λαός! Η αναζήτηση της βιογραφίας και της διαδρομής μέσα στο χρόνο ενός νεοκλασικού πατρογονικού σπιτιού στην Καβάλα  ήταν μόνο η αφορμή για να ξετυλιχτούν  σαν το κουβάρι οι βιογραφίες των πολύπαθων ιδιοκτητών του Δημητρίου Σούλα και Χρήστου Παπανικολάου και των οικογενειών τους,  και μέσα από αυτές η ιστορία της περιοχής  αλλά και της Ελλάδας γενικότερα από τα τέλη του 18^ου αιώνα περίπου.

Εντυπωσιακός, ροκ « Μολυβένιος Στρατιώτης»

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Ένα φαντασμαγορικό μουσικοχορευτικό show, ένα δώρο σε όλες τις αισθήσεις  και ταυτόχρονα ένα έργο γεμάτο μηνύματα είναι η παράσταση «Ο Μολυβένιος στρατιώτης» σε διασκευή και σκηνοθεσία Μαριάννας Τόλη.

«Έρως και Ψυχή», για την ψυχή μας.

Ένα χάδι στην καρδιά ήταν τα λόγια της Ανθής Θάνου, που μας αφηγήθηκε την Κυριακή το βράδυ στη Μονή Λαζαριστών τον μύθο του Έρωτα και της Ψυχής.

Επιβλητικό «Χειμωνιάτικο Παραμύθι»!

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Ένα αλλόκοτο, ιδιαίτερο  παραμύθι, είναι το «Χειμωνιάτικο παραμύθι» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Όπου  τα  έντονα σκοτεινά συναισθήματα όπως η απόλυτη, αρρωστημένη ζήλια και το άσβεστο μίσος που κυριαρχούν στην αρχή,   έρχονται μετά από χρόνια, όταν οι ήρωες είναι πλέον όχι μόνο μεγαλύτεροι σε ηλικία αλλά και σοφότεροι,  να δώσουν την θέση τους σε άλλα φωτεινά και λυτρωτικά.

«Πελότα»

Ένας φιλόδοξος νεαρός μόδιστρος  από το Τσοτύλι της Κοζάνης εγκαθίσταται σε μια γαλλική πόλη για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και εκεί, λίγο-λίγο, κατακτά την τοπική κοινωνία  με το ταλέντο αλλά και το μπρίο του. Στη ζωή του μπαίνουν σταδιακά λογής- λογής  άνθρωποι, Νέες γνωριμίες, παρεξηγήσεις, ανατροπές, ενώ όχημα και ρυθμιστής πάντοτε στις ζωές όλων είναι ο έρωτας.  Έτσι η πελότα του,  το μικροσκοπικό μαξιλαράκι όπου τοποθετεί τις καρφίτσες , έχει σίγουρα  αν και δεν την βλέπουμε σχήμα καρδιάς. Μήπως όμως γίνεται στο τέλος και η ίδια η καρδιά του πελότα;

Διαμάντι «Υπέρ Ελλάδος»

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Αφιερωμένη στον Γρηγόρη Στακτόπουλο, δημοσιογράφο της εφημερίδας Μακεδονία, που κατηγορήθηκε χωρίς αποδείξεις για τον φόνο του Τζορτζ Πολκ, σύρθηκε σε δίκη, καταδικάστηκε και έμεινε 12 χρόνια στην φυλακή, ενώ ποτέ δεν του δόθηκε το δικαίωμα για αναψηλάφηση της δίκης. 

Το σάπιο πολιτικό σύστημα που φαίνεται να επικρατεί στα τέλη του εμφυλίου στην Ελλάδα πραγματεύεται το έργο της Σοφίας Νικολαΐδου «Υπέρ Ελλάδος», που παίζεται αυτές τις ημέρες στο μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών. Το έργο βασίζεται  στο μυθιστόρημα της ίδιας « Χορεύουν οι ελέφαντες», που  έκανε αίσθηση μετά την μετάφραση και την έκδοσή του στην Αμερική.

Μεγάλος, «Ο Μεγάλος Περίπατος Του Πέτρου»!

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Στο πολυδιαβασμένο έργο της Άλκης Ζέη «Ο Μεγάλος Περίπατος Του Πέτρου» βασίζεται η νέα ομώνυμη παράσταση της παιδικής σκηνής του Κ.Θ.Β.Ε. σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαριά.

"Θυμήσου σώμα", ερωτικός Καβάφης!

Ογδόντα πέντε χρόνια φέτος από τον θάνατο του  Κωνσταντίνου Καβάφη  και ταυτόχρονα έτος ελληνοαιγυπτιακής φιλίας!  Μια ολόδροση παρέα από νέους ανθρώπους από την Θεσσαλονίκη αποφασίζει να  ξεσκαλίσει με την αφορμή αυτή   τα ερωτικά του ποιήματα. Με  αφετηρία  το ποίημα του «Διακοπή» δημιουργούν ένα πολυδιάστατο δρώμενο που  αναφέρεται στο φόβο του ανθρώπου να βιώσει τον μεγάλο έρωτα και να προχωρήσει στην ανάταση ψυχής και την τελείωση, όπου μόνο αυτός μπορεί να τον οδηγήσει, νικώντας ακόμη και τον ίδιο το θάνατο. Διακόπτει έτσι συνειδητά τη διαδικασία αυτή, όπως διακόπηκε επίσης λόγω φόβου από τον Πηλέα η προσπάθεια της Θέτιδας να καταστήσει τον Αχιλλέα αθάνατο.

Λυτρωτική «Η Πόρνη από πάνω».

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μια εξαιρετική παράσταση είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω πριν μερικές ημέρες. Μια παράσταση που παίζεται ήδη εδώ και 7 χρόνια και όπως φαίνεται θα εξακολουθήσει να παίζεται για μερικά ακόμη. Πρόκειται για το έργο «Η πόρνη από πάνω» , του Αντώνη Τσιπιανίτη , σε σκηνοθεσία Σταμάτη Πατρώνη. Το μονόλογο ερμηνεύει η Κατερίνα Διδασκάλου.

Επετειακό «Καληνύχτα Μαργαρίτα»!

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Λίγες ημέρες πριν από την επέτειο της     28^ης Οκτωβρίου, πρεμιέρα για το Κ.Θ.Β.Ε.  με το έργο του Γεωργίου Σταύρου, «Καληνύχτα Μαργαρίτα».

Μια μεγαλοαστική οικογένεια της επαρχίας στα χρόνια της κατοχής,  η οικογένεια Περδικάρη, αδυνατεί να προσαρμοστεί στην περίοδο των ισχνών αγελάδων που έχουν επιβάλλει οι νέες συνθήκες. Τα μέλη της, συντετριμμένα από το βάρος των καταστάσεων, αλληλοσπαράσσονται στον αγώνα για την επιβίωση. Επίκεντρο πάντοτε το χρήμα, που διεκδικούν με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Σήψη, εξαθλίωση, παραλογισμός, καθώς οδηγούνται σε εκβιασμούς, εκμετάλλευση, εξαπάτηση, ακόμα και κλοπή. Ανάμεσά τους, η χαϊδεμένη όλων νεαρή Μαργαρίτα, που έχει μόλις πάρει το δίπλωμα της δασκάλας και επιστρέφει στην γενέτειρα της. Μπροστά στις τραυματικές συγκρούσεις και καταστάσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπη, αηδιασμένη, μυείται στην αντίσταση από μια γειτόνισσά της. Άπειρη όμως, σχεδόν απροετοίμαστη για όλα όσα καλείται να αναλάβει, δεν θα αποφύγει το μοιραίο….

«Γλασκώβη», το σαν νοσοκομείο, η ζωή!

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Πρεμιέρα εχθές στο θέατρο Σοφούλη για την ομάδα Aloof, με ένα ολοκαίνουργιο, νεωτεριστικό έργο του Στέλιου Ναλμπάντη. «Γλασκώβη»!

Ένας ασθενής σε κώμα, αυτή τη μυστηριώδη, μεταβατική κατάσταση ανάμεσα σε άνθρωπο και άγγελο, όπου το επίπεδο της συνείδησης του ασθενούς βαθμολογείται από την ιατρική σύμφωνα με την κλίμακα της Γλασκώβης, ανακαλεί την ζωή του και όλα αυτά που τον σημάδεψαν. Όνειρα και φόβοι, εμπειρίες και περιστατικά, ξυπνούν και ζωντανεύουν σε μικρά επεισόδια.

ΠΡΕΜΙΕΡΑ "ΓΛΑΣΚΩΒΗ"

Γλασκώβη

Από τη θεατρική ομάδα aloof

Πρεμιέρα Παρασκευή 5 Οκτώβρη στις 21.15

Μετά την επιτυχία της οικογενειακής παράστασης «Σωσίβιος», η ομάδα Aloof επανέρχεται με το νέο, πρωτότυπο έργο του Στέλιου Ναλμπάντη «γλασκώβη», το οποίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Θέατρο Σοφούλη σε σκηνοθεσία Γιώργου Τσαγκαράκη.

Από την Παρασκευή 5 Οκτώβρη και για κάθε Παρασκευή και Σάββατο του Οκτώβρη στις 21:15.

Λίγα λόγια για το έργο

Μία στιγμή, ένα στραβοπάτημα.

Μία φωνή  καταστρέφει  ένα όνειρο.

Μία σκέψη φιμώνεται από τον δυνατό ήχο ενός τραγουδιού.

Ένα λεπτό αφανίζει μια ζωή.

Τί προλαβαίνεις να κάνεις σε ένα βράδυ; Θα χωρέσεις σε μία βαλίτσα;

 Μπορείς να ζήσεις στο ίδιο δωμάτιο με ένα κουνούπι; Θα μιλήσεις επιτέλους;

Άραγε είναι ικανή μία στιγμή να χωρέσει τόσες άλλες;

Ένα έργο για τη σχέση μητέρας – γιού, την ευτυχία, τη λήθη, τις προσδοκίες, τη συνήθεια και τις κοινωνικές συμβάσεις. Ο χώρος και ο χρόνος αφαιρούνται, παρασύροντας το θεατή σε μία αποκαλυπτική κατάδυση στο μυαλό των ηρώων.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Στέλιος Ναλμπάντης

Σκηνοθεσία: Γιώργος Τσαγκαράκης

Σκηνικά / Κουστούμια: Φανή Μπουντούρογλου

Μουσική : Παναγιώτης Μπάρλας

Φωτισμοί: Ανέστης Ατακτίδης

Υπεύθυνη οπτικής επικοινωνίας:  Λήδα Τσουκαλά

Υπεύθυνη επικοινωνίας : Κατερίνα Νικολάου

Παίζουν: Δημήτρης Αϊναλής, Λίνα Αλιχανίδου, Μιχάλης Ζουριδάκης, Γιώργος Κυργίδης, Στράτος Λαζαρίδης, Στέλιος Ναλμπάντης, Κατερίνα Σταμνά, Θοδωρής Τρεμόπουλος, Αγγέλα Χατζηβασιλειάδου, Κική Ψαράκη

Θέατρο Σοφούλη- Τραπεζούντος 5 & Σοφούλη

Τηλέφωνο κρατήσεων 2310423925

Παραστάσεις: Παρασκευές και Σάββατα του Οκτώβρη στις 21.15

Τιμές εισιτηρίων: 10€ κανονικό 8€ μειωμένο (φοιτητικό , ανέργων, ΑμεΑ, πολυτέκνων, με απόδειξη μέσων μεταφοράς –ταξί ή λεωφορείο)

Το Θέατρο Σοφούλη διαθέτει πρόσβαση για ΑμεΑ.

Χορηγοί επικοινωνίας
Goldmall.gr, Metrosport, Metrosport.gr. Republic 103,6, Velvet 96,8, Zoo 90,8, Metropolis 95,5, Thinkfree.gr, Kulturosupa.gr, Tetragwno.gr, Μήνυμα 107,7

Ανοίγει τα φτερά του με «Ορέστη» το Κρατικό!

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Πρεμιέρα πριν από λίγες ημέρες για τον «Ορέστη» του Ευριπίδη, την καλοκαιρινή παραγωγή του Κ.Θ.Β.Ε. Ένα έργο που δεν ανεβαίνει συχνά, μάλλον γιατί οι «ήρωές» του είναι επί της ουσίας αντιήρωες, ένα έργο πρόκληση! O καλλιτεχνικός διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε. Γιάννης Αναστασάκης σκηνοθετεί το έργο σε μια εμπνευσμένη παράσταση με στοιχεία παρωδίας, με βασικό σύμμαχο και αρωγό του, την ολοκαίνουρια, σύγχρονη,   απόδοση του ποιητή Γιώργου Μπλάνα.

«Αντιγόνη», το μυστικό της επιτυχίας.

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μια φιλόδοξη παραγωγή, με προγραμματισμένη περιοδεία μαμούθ σε όλη την Ελλάδα, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία  Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια μετά τις πρώτες παραστάσεις στην Αθήνα κατέφθασε και  στο θέατρο Κήπου στη Θεσσαλονίκη.

Με πρώτο ατού και ισχυρό της χαρτί της μια  εμπνευσμένη, έξοχη  απόδοση του Γιώργου Μπλάνα σε σύγχρονο, ρέοντα, γοητευτικό,  άριστα φροντισμένο    λόγο, που απολαύσαμε λέξη προς λέξη σε όλη τη διάρκεια του έργου, λες και ειλικρινά δεν είχαμε ξαναδεί ούτε ξανακούσει  «Αντιγόνη» άλλη φορά… Συγχαρητήρια!

Πρωτοποριακή «ELECTRA», με…. κουτάλια.

Κριτική της  Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μια  πρωτοποριακή παράσταση, παρωδία του μύθου των Ατρειδών, είναι η «ELECTRA», του θεάτρου Chapito από την Πορτογαλία, που παρακολουθήσαμε χθες στο θέατρο της Ε.Μ.Σ. στο πλαίσιο του 2^ου Διεθνούς Φεστιβάλ Δάσους. Με βάση τις διάφορες θεατρικές εκδοχές της τραγωδίας Ηλέκτρα και εστίαση στις τραγικές υπερβολές της ιστορίας των Ατρειδών στήνεται μια κωμωδία, μια σπαρταριστή παράσταση. Μηχανορραφίες, θυσίες, μοιχείες, δολοφονίες,  γεγονότα από τη θυσία της Ιφιγένειας μέχρι την αρπαγή της ωραίας  Ελένης και από την δολοφονία του Αγαμέμνονα ως τη θανάτωση του Αίγισθου και της Κλυταιμνήστρας από τον Ορέστη, παρασταίνονται με βάση την παντομίμα και την έντονη σωματική κίνηση. 

«Ο Σέφτελον ο Γιάννες» και η γλώσσα που χάνεται….

Της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Με μεγάλη χαρά, συγκίνηση και προσμονή έσπευσα πριν λίγες ημέρες να παρακολουθήσω μετά από πολύ καιρό μια θεατρική παράσταση στη γλώσσα των παππούδων μου, την ποντιακή διάλεκτο. Η θεατρική ομάδα του Συλλόγου Ποντίων Σταυρούπολης «ΑΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ», ανέβασε το έργο «Ο Σέφτελον ο Γιάννες», βασισμένο στο «Ένας βλάκας και μισός» του Δημήτρη Ψαθά,   έργο που ο συνταξιούχος δάσκαλος Κωνσταντίνος Ζουρουφίδης απέδωσε με εξαιρετικό τρόπο στην ποντιακή, αναδεικνύοντας όλο τον γλωσσικό πλούτο και την μουσικότητα του ιδιώματος.

Ρομαντικό «Χειμωνιάτικο παραμύθι»

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Ένα από τα τελευταία και λιγότερο γνωστά έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ αναλαμβάνει να παρουσιάσει ο Θανάσης Σαράντος και ο Θίασός του,  το «Χειμωνιάτικο παραμύθι», (Winter’s tale). Ένα έργο με στοιχεία τόσο τραγωδίας όσο και κωμωδίας που μήνυμά του είναι η αγάπη και η συγχώρεση.

«Ερωτευμένα Άλογα», κοινωνική προσφορά

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Ένα θέμα ταμπού, ένα καυτό ζήτημα που συνήθως όλοι οι εμπλεκόμενοι προτιμούν να αποσιωπούν  και να κουκουλώνουν, το θέμα της σεξουαλικής ζωής των ατόμων με ιδιαιτερότητες και όχι μόνο θίγει η παράσταση Ερωτευμένα Άλογα, που είχα την εξαιρετική τύχη να παρακολουθήσω την περασμένη Κυριακή στη Μονή Λαζαριστών  από την ομάδα ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ.

«ΓΡΑΝΑΔΑ», ύμνος στη ζωή.

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Η ιστορία μιας σύγχρονης ελληνικής οικογένειας; Η ιστορία μιας βασίλισσας με αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και τραγική μοίρα; Η ιστορία του σύμπαντος και της δημιουργίας της ζωής; Ή μια φιλοσοφική και ταυτόχρονα καθημερινή αναζήτηση, δηλαδή κάτι παραπάνω από όλα αυτά; Τελικά, η ιστορία για ένα πένθος ή ένας ύμνος στη ζωή; Τι είναι λοιπόν η «Γρανάδα», το νέο έργο του ταλαντούχου σκηνοθέτη και θεατρικού συγγραφέα Γιάννη Καλαβριανού;

Επισκεφτείτε «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα»

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Το τελευταίο θεατρικό έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα», παρουσιάζει το Θέατρο του Άλλοτε, ένα έργο με θέμα την κοινωνική καταπίεση των γυναικών στα χωριά της Ισπανίας των αρχών του 20^ου αιώνα, σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Δουμανίδου.

«Εξομολογήσεις» με πάθος.

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μια διαφορετική προσέγγιση και θεατρική απόδοση σε τρία διηγήματα του αγαπημένου  Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη επιχειρεί ο Δημήτρης Σακατζής με το «Θίασο» του στην παράσταση "Εξομολογήσεις". Προσέγγιση που εστιάζει στην σχολαστική αναπαράσταση μέσα από έντονη σωματική κίνηση και παντομίμα των αναμφίβολα ολοζώντανων εικόνων που περιγράφει ο μεγάλος συγγραφέας. Μέσα από αυτή την ιδιαίτερη και άκρως παραστατική απόδοση  η προσοχή του θεατή αποσπάται σε ένα βαθμό από την χαρακτηριστική  γλώσσα και την εσωτερική μελαγχολία που αποπνέει ο παπαδιαμαντικός λόγος και  αναδεικνύονται στοιχεία της  γραφής του συγγραφέα που συχνά παραμελούμε να παρατηρήσουμε,  όπως το βάρος που δίνει πολύ συχνά στη λεπτομέρεια, αλλά κυρίως το καταλυτικό του χιούμορ, καθώς το κωμικό στοιχείο άλλοτε υπόγεια και άλλοτε εμφανέστερα έχει πολλές φορές έντονη παρουσία.

Φωτεινός " Φάρος"

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μετά τον Πουπουλένιο και το Θεό της Σφαγής, ο γνωστός ανήσυχος Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη με το νέο έργο που σκηνοθετεί, τον «Φάρο», του σύγχρονου Ιρλανδού συγγραφέα Κόνορ Μακφέρσον.

Μια παρέα τεσσάρων Ιρλανδών απόκληρων της ζωής και  στο φάσμα του αλκοολισμού ανταμώνουν σε ένα υπόγειο διαμέρισμα μια παραμονή Χριστουγέννων.  Είναι το σπίτι του τυφλού Ρίτσαρντ, όπου  επιστρέφει ο Σάρκυ, ο αδερφός του για να τον φροντίζει , μιας και ο Ρίτσαρντ έχει πρόσφατα χάσει την όρασή του. Μαζί τους και άλλοι δυo παλιόφιλοι, ο Ιβάν και ο Νίκυ, όλοι τους αποτυχημένοι τόσο στα προσωπικα όσο και στα επαγγελματικά τους. Καταναλώνοντας ασταμάτητα λίτρα ουίσκυ και μπύρας επιχειρούν να αντέξουν την καθημερινότητά  και τη ζωή τους, καθώς δεν υπάρχει τίποτε το αξιοσημείωτο που να την γεμίζει. Καταλύτης στη συνάντηση αυτή ένας    μυστηριώδης, αινιγματικός άντρας, ο κύριος Λόκχαρτ, ο οποίος καταφθάνει επίτηδες  ακριβώς εκείνο το  γιορτινό βράδυ πριν από τη γέννηση του Χριστού, την κατάλληλη  στιγμή για να ξυπνήσει μνήμες από το παρελθόν και να στήσει στον τοίχο κάποιους από τους συνδαιτυμόνες.

"Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα"

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Ήταν ένα έργο που όμοιό του, κάπως έτσι δομημένο σε μικρά επεισόδια, εντελώς σύγχρονο, ένα θέατρο του πραγματικού με θεματολογία που αφορά τον καθένα  μας  και τον άνθρωπο της διπλανής μας πόρτας,  ήθελα καιρό να δω. Αυτό που δεν περίμενα ήταν ότι ενώ το τρέιλερ έλεγε πως είναι ένα έργο για την αγάπη, θα ήταν τελικά ένα έργο που θα αναφερότανε στη  μη αγάπη.

"Ο γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος", κι αν δεν ήταν γιος της, έγινε

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μια λαμπερή κυρία του θεάτρου, ηθοποιός μα και θεατρική συγγραφέας ταυτόχρονα, η κυρία Χρύσα Σπηλιώτη, ανέλαβε και έμελλε να  γίνει η δεύτερη μητέρα του Νικολάου Μάντζαρου, του συνθέτη του εθνικού μας ύμνου.

"Περλιμπλίν και Μπελίσα". Κομψοτέχνημα

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

«Ο έρωτας του Δον Περλιμπλίν με τη Μπελίσα στον κήπο του- Τραγούδι της αγάπης σε τέσσερις εικόνες κι έναν πρόλογο- Παραλλαγή δωματίου», είναι ο ακριβής τίτλος του κάπως περιορισμένου  σε διάρκεια αυτού θεατρικού του Φ. Γκαρθία Λόρκα. Ο τίτλος αυτός  μας παραπέμπει στην πρόθεση του συγγραφέα  να συνεχίσει το έργο με κάποια ή κάποιες  επιπλέον παραλλαγή-ες, κάτι που όμως δεν κατέστη εφικτό λόγω του πρόωρου και τραγικού χαμού του.

Γευτήκαμε " Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ"

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Τον παθαισμένο έρωτα μιας διάσημης σχεδιάστριας μόδας για μια νεαρή κοπέλα πραγματεύεται το έργο αυτό, που βασίζεται στην γνωστή ταινία του Ράινερ, Βέρνερ Φασμπίντερ. Αλλά σίγουρα δεν αφορά μόνο τον ομοφυλοφιλικό έρωτα, είναι μια ιστορία που  θα μπορούσε να είχε συμβεί ανάμεσα σε οποιοδήποτε  ζευγάρι. Με αυτή την αφορμή, το σενάριο κάνει μια διείσδυση στις σχέσεις έρωτα και εξουσίας που αναπτύσσονται ανάμεσα σε έξι γυναίκες διαφορετικών γενεών.

«ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ» , αξέχαστη εμπειρία

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μια λαμπερή παράσταση, ξεσηκωτική, χορταστική, γεμάτη τραγούδι, χορό, αδιάκοπο γέλιο και μπόλικη συγκίνηση, μια υπερπαραγωγή παρακολούθησα την Τετάρτη στο Ράδιο Σίτυ. Είναι το «ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ», με τη Δέσποινα Βανδή στον πρωταγωνιστικό ρόλο και μια πλειάδα καλών ηθοποιών να την πλαισιώνουν.

Βρισκόμαστε σε ένα ελληνικό νησί. Η Ντόνα, που διατηρεί εκεί πανσιόν, ζει με την κόρη της που την μεγάλωσε μόνη  και  η οποία ετοιμάζεται  να παντρευτεί. Στην κρίσιμη αυτή στιγμή η κόρη ανακαλύπτει  το νεανικό  ημερολόγιο της μητέρας της, στο οποίο φαίνεται ότι οι πιθανοί πατέρες της είναι τρεις. Με μεγάλη λαχτάρα να συναντήσει και να γνωρίσει επιτέλους το μπαμπά της τους προσκαλεί και τους τρεις στο γάμο κρυφά από τη μητέρα της και όταν αυτοί καταφθάνουν πολλά και διάφορα αστεία και σοβαρά λαμβάνουν χώρα.

« Περιμένοντας το Γκοντό», άξιζε η αναμονή

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Δυο συμπαθητικοί αλήτες, δυο πάμφτωχοι, ρακένδυτοι, άστεγοι, δυο κλοουνίστικες φιγούρες, ο Βλαδιμίρ και ο Εστραγκόν  είναι οι βασικοί ήρωες του κλασσικού  αριστουργήματος του Σάμουελ  Μπέκετ «Περιμένοντας το Γκοντό». Πάνω σε έναν άγνωστο δρόμο που φαίνεται να  προεκτείνεται μέχρι το βάθος, με μόνη  συντροφιά και παρηγοριά ο ένας τον άλλο, φιλοσοφούν για τη ζωή με μια έμφυτη λαϊκή σοφία, συζητούν, φαινομενικά άσκοπα μα όχι άστοχα . Τα λόγια τους καθρέφτης των προβληματισμών και των αδιεξόδων του σύγχρονου ανθρώπου. Και περιμένουν ,  περιμένουν  με πίστη και προσμονή το Γκοντό, τον μυστηριώδη Γκοντό, που είναι ίσως ένα καλύτερο αύριο, ένα φωτεινότερο μέλλον,  η ευτυχία, ίσως ο έρωτας, ίσως ο θάνατος σαν λήξη στα αδιέξοδα και στα προβλήματά τους. Ο Γκοντό έιναι ίσως αυτό που αναμένει ο καθένας από εμάς από τη ζωή του, είναι η ίδια η αναμονή. 

Έξοχα ποιητική και ταυτόχρονα γήινη « Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα»

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Η «Πρώτη αγάπη», το διήγημα  του Ιωάννη Κονδυλάκη, ήταν απλά το πρόσχημα. Κρατώντας μόνο  τον βασικό κορμό της τρυφερής ιστορίας ο  έμπειρος  θεατρικός συγγραφέας  Άκης Δήμου πλάθει ένα σύνθετο ερωτικό δράμα και ταυτόχρονα ένα πραγματικό ποίημα , έναν ύμνο στην αγάπη και τον έρωτα. Αφετηρία είναι η πρώτη αγάπη, η άδολη, η απόλυτη εφηβική αγάπη˙ στη διαδρομή όμως του έργου καταγράφεται και υμνείται  γενικότερα ο έρωτας, πλατωνικός ή σαρκικός,  ώριμος ή νεανικός, ο έρωτας που καταδυναστεύει και εξυψώνει, που παιδεύει αλλά και θεραπεύει, αυτός που ολοένα αποζητά η ανθρώπινη φύση.

Ο ατμοσφαιρικός «Γυάλινος κόσμος» και μια πρόταση…

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Τον "Γυάλινο κόσμο" του Τεννεσί Ουίλιαμς  σε σκηνοθεσία της Γλυκερίας Καλαϊτζή παρακολούθησα πριν λίγες ημέρες στο θέατρο Τ. Η σκηνοθέτης  κτίζει μια ιδιαίτερα ζεστή και ατμοσφαιρική παράσταση πάνω στο κλασσικό έργο, με όμορφους φωτισμούς και μουσικές, ιδιαίτερα προσεγμένα σκηνικά και κοστούμια και κυρίως μέσα από πολύ δυνατές, μεστές ερμηνείες  από όλους τους ηθοποιούς. Η έμπειρη Γιώτα Φέστα κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο της μητέρας με μια ρεαλιστική ερμηνεία που η αλήθεια της καθηλώνει, ο Χρήστος Παπαδόπουλος ενσαρκώνει μοναδικά  το σύνθετο ρόλο του Τομ, η  Κατερίνα Συναπίδου αποδίδει με πιστότητα  την εύθραυστη, Λώρα, ενώ ο Δημήτρης Κρίκος ερμηνεύει με αυθεντικότητα τον ανάλαφρο Τζιμ.