«Ξανθιά Φράουλα» — μια σπαρταριστή κωμωδία γεμάτη γέλιο και συναίσθημα!

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μια ξεκαρδιστική κωμωδία είναι η Ξανθιά Φράουλα του Μίνο Μπελέι, που ανέβηκε το Σάββατο στο Μικρό Θέατρο της Μονής  Λαζαριστών, σε απόδοση και σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ρήγα.
Το έργο, γραμμένο το 1976, είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ.

Η υπόθεση αφορά δύο άντρες, τον Ντομένικο 45 ετών και τον Αντόνιο 41, οι οποίοι βρίσκονται σε  μακροχρόνια σχέση. Η ισορροπία τους διαταράσσεται όταν στη ζωή του Αντόνιο μπαίνει ο νεαρός Μαρτσέλο, τον οποίο αυτός ερωτεύεται παράφορα. Όταν ο Ντομένικο ετοιμάζει τα πράγματά του για να φύγει, ο Αντόνιο — μη θέλοντας να χάσει κανέναν από τους δύο — προτείνει τη… συγκατοίκηση και των τριών! Ο Ντομένικο δέχεται τη συγκατοίκηση, αλλά βάζει στόχο να χωρίσει το ζευγάρι και να ξανακερδίσει τον Αντόνιο, με σύμμαχο τον ψυχίατρό του, Φάμπιο.

Ο  είναι ένας χαρακτήρας που πλάθει και αποδίδει με δική του έμπνευση ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Ρήγας. Και αποτελεί μια εκρηκτική, διαταραγμένη προσωπικότητα που φτάνει στην υπερβολή, εθισμένη στο ποτό και τις ουσίες, με παράλληλη καριέρα ως ραδιοφωνικός παραγωγός σε ερωτικό σταθμό. Ο Ρήγας εμπλουτίζει επίσης το έργο με δικές του καταιγιστικές ατάκες και σύγχρονα στοιχεία, αξιοποιώντας έτσι στο έπακρο το γνωστό του χιούμορ.

Η «Ξανθιά Φράουλα» είναι μια καλοδουλεμένη κωμωδία που αγγίζει με χιούμορ αλλά και ιδιαίτερη ευαισθησία όλα τα ζητήματα των σχέσεων: την αγάπη, τον έρωτα, το πάθος, την επιθυμία, τη ζήλια, τη συνήθεια, την ασφάλεια αλλά και την ανάγκη για ανανέωση. Τι και αν πρόκειται για ένα ζευγάρι ανάμεσα σε δύο άντρες! Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι οποιοδήποτε ζευγάρι.

Ο ζεστός χώρος του Μικρού Θεάτρου της Μονής Λαζαριστών αποδείχθηκε ιδανικός για αυτή την παράσταση, φέρνοντας τους θεατές κοντά στους ήρωες και τα πάθη τους. Το σκηνικό απλό αλλά λειτουργικό: ένα διπλό κρεβάτι στο βάθος, μια ντουζιέρα στα αριστερά, στο κέντρο ένας πάγκος-καναπές και τραπεζάκι, ενώ στο πλάι — σε υπερυψωμένο σημείο — το γραφείο του ψυχιάτρου, απ’ όπου κάνει και τη ραδιοφωνική του εκπομπή. Τα σκηνικά έφτιαξε η Δανάη Πανά.

Ρεσιτάλ ερμηνείας δίνει για ακόμη μία φορά ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας, αποδεικνύοντας πόσο δεξιοτέχνης είναι σε απαιτητικούς αλλά και σε κωμικούς ρόλους. Κάθε του κίνηση και ατάκα είναι τόσο πηγαία, ζωντανή και απολαυστική. Πρόκειται για έναν χαρισματικό ηθοποιό που μας αφήνει πάντοτε άφωνους με τις ικανότητες του.

Ο Νίκος Τσολερίδης, στον ρόλο του Αντόνιο, στέκεται επάξια πλάι του με το ταλέντο, το σπιρτόζικο βλέμμα, το σφρίγος  και την ευελιξία του.

Ο Μαρτσέλο, το «μήλον της Έριδος», ερμηνεύεται από τον νεαρό Γιώργο Παπαδάκο, ο οποίος διαθέτει την εμφάνιση και τα φυσικά προσόντα για τον ρόλο· ίσως, ωστόσο, θα μπορούσε να φαίνεται λίγο περισσότερο νάρκισσος, ώστε να φωτίσει ακόμα πιο έντονα τον ρόλο του πειρασμού.

Τέλος, ο Γιάννης Τσεμπερλίδης είναι απλώς απολαυστικός: ενσαρκώνει τον  ψυχίατρο σε πλήρη έξαρση, ακραίο, με το σώμα και το πρόσωπό του να πάλλονται σε κάθε του φράση. Δημιουργεί έτσι μια σπαρταριστή καρικατούρα, που δύσκολα ξεχνιέται.

Αν θέλετε να απολαύσετε μια πραγματικά καλοστημένη κωμωδία με άπειρες ατάκες που «σπάνε κόκαλα», πολύ συναίσθημα, ζωντάνια και αυθεντικό γέλιο, εμπιστευθείτε τον Αλέξανδρο Ρήγα και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και επισκεφθείτε το Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών.
Η εμπειρία θα σας μείνει αξέχαστη!

---