Δυνατή, κλασσική «ΗΛΕΚΤΡΑ»

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Μια δυνατή παράσταση, με υπέροχες ερμηνείες ήταν η Ηλέκτρα του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Γιώργου Λύρα, που παρακολουθήσαμε στο Θέατρο Δάσους.

Τη δική του εκδοχή για την συνέχιση του μύθου των Ατρειδών δίνει εδώ ο Ευριπίδης, βάζοντας την Ηλέκτρα μετά την θανάτωση του πατέρα της Αγαμέμνονα από τον Αίγισθο και την Κλυταιμνήστρα να έχει απομακρυνθεί από την μητέρα της από το Άργος και να βρίσκεται παντρεμένη σε ένα φτωχικό σπίτι έξω από την πόλη με έναν γεωργό. Ο λόγος είναι για να είναι οι απόγονοι της ταπεινοί και όχι από επιφανή γενιά, ώστε να μην τολμήσουν να ζητήσουν εκδίκηση και να μην κινδυνεύσουν έτσι στο μέλλον η συζυγοκτόνος και ο εραστής της.

Στο ταπεινό αυτό σπίτι καταφθάνει ο εξόριστος από χρόνια Ορέστης με τον φίλο του Πηλάδη, ψάχνοντας την Ηλέκτρα για να μάθει τα νέα του σπιτικού του μα και αναζητώντας εκδίκηση. Ο παλιός παιδαγωγός του, που του έσωσε κάποτε τη ζωή, είναι ο μόνος που θα τον αναγνωρίσει. Τα δύο αδέρφια τότε ενώνουν τις δυνάμεις τους. Με προτροπή κυρίως της αμείλικτης και σκληρής Ηλέκτρας καταστρώνουν το σχέδιο της εξόντωσης του Αίγισθου μα και της ίδιας της μητέρα τους. Το μίσος που κατακαίει την καρδιά της Ηλέκτρας είναι άσβεστο. Τα βάσανά της, που τα επιτείνει η ίδια κάνοντας σκληρές δουλειές και φορώντας βρώμικα και φθαρμένα ρούχα την μετατρέπουν όλο και περισσότερο σε ένα αγρίμι που διψά να καταστρέψει αυτούς που σκότωσαν τον πατέρα της και την έφεραν σε αυτή τη θέση, χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες. Και για αυτό ακριβώς παρακινεί με λύσσα τον αδερφό της.

Ο Ορέστης θα διαπράξει τις δολοφονίες, ακόμη και αυτήν της μητέρας του παρά τους δισταγμούς του και τότε πια τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά… Μετά την ανήκουστη και αβάσταχτη μητροκτονία Ορέστης και Ηλέκτρα καταρρέουν.  Στην "Ηλέκτρα" του ο Ευριπίδης πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρα κατασταλάζει στο αποτρόπαιον του εγκλήματος αυτού και στις τραγικές συνέπειες του. Μετά την πράξη αυτή οι ψυχές των δύο παιδιών στέκουν πια συντετριμμένες από τον φόβο και τη φρίκη, γεμάτες αμφιβολία και μεταμέλεια για ό,τι διέπραξαν.  Και είναι δυστυχείς οι δυο φονιάδες γιατί μαζί με τη μητέρα τους σκότωσαν για πάντα τη γαλήνη της ψυχής τους. Τα δυο αδέρφια μέσα από την απόγνωση και το αδιέξοδο, μέσα από το μίσος και την πικρία τους οδηγήθηκαν σε μία πράξη που ποτέ δεν έπρεπε να πραγματοποιηθεί, μια πράξη που δεν μπορούν να την αντέξουν και πάνω της τελικά συντρίβονται.

Ο Γιώργος Λύρας σκηνοθέτησε με σύνεση και μέτρο χωρίς να φτάσει σε ακρότητες, εστιάζοντας στις ερμηνείες των ηθοποιών, που καταφέρνουν άψογα να μεταφέρουν την κλιμάκωση των συναισθημάτων των ηρώων που υποδύονται. Άφησε εν τέλει άριστες εντυπώσεις μιας παράστασης άρτιας, ελκυστικής, δυνατής, όμορφης. Εξαιρετική η σκηνή της αναγνώρισης Ηλέκτρας και Ορέστη, καθώς και η σκηνή της αναγγελίας του θανάτου του Αίγισθου, με τον χορό να πάλλεται συγκλονισμένος στο έδαφος, αλλά και οι σκηνές της τελικής κατάρρευσης των πρωταγωνιστών. Μας τάραξε μόνο λίγο και άγγιξε ίσως την υπερβολή η σκηνή με το αποκομμένο κεφάλι του Αίγισθου, αν και κατάφερε σίγουρα να δημιουργήσει εντυπώσεις.

Εξαίσια η μετάφραση του Στρατή Πασχάλη, καθαρή, διαυγής, σαφής μα και ποιητική όπου χρειαζόταν, κράτησε αμείωτη την προσοχή και το ενδιαφέρον των θεατών.

Συγκλονιστική η ερμηνεία της Μαρίας Κίτσου στο ρόλο της Ηλέκτρας. Με σπαραγμό ψυχής, με πάθος και κραυγές, με μορφασμούς και ένταση, σε διαρκή κίνηση, με όλο της το είναι, αφουγκράζεται και ερμηνεύει μοναδικά τον ταραγμένο ψυχικό κόσμο της Ηλέκτρας, που διψά για εκδίκηση.

Κοντά της ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος, με υπέροχο παράστημα, ευγενής, με την εξαιρετική φωνή του, δίνει σάρκα και οστά στον δυστυχή Ορέστη και ακολουθεί ερμηνευτικά με προσήλωση τις διακυμάνσεις της ψυχής του ήρωα που φτάνει μέχρι την μητροκτονία.

Στο ρόλο του γέροντα παιδαγωγού, πολύπειρος, εξαίσιος, ο μεγάλος Γιώργος Κωνσταντίνου, μια ήρεμη μα και απόλυτα μεστή δύναμη, εντυπωσιάζει και  συμπληρώνει το παζλ των πρωταγωνιστών.

Η Ιωάννα Μαυρέα αναλαμβάνει τον άβολο  ρόλο της Κλυταιμνήστρας και αν και βασίλισσα, ταπεινή, συγκαταβατική, δικαιολογεί με θάρρος τις πράξεις της και εκθέτει τα επιχειρήματά της.

Στο ρόλο του γεωργού, ικανός, προσηνής, επικοινωνιακός, μας κερδίζει ο Γιώργος Δεπάστας.

Άγγελος γίνεται ο δυναμικός Νίκος Λεκάκης, που μας κατακτά και συγκινεί με τη συγκλονιστική αφήγηση της δολοφονίας του Αίγισθου.

Τέλος στο ρόλο του Κάστορα επαρκής και ο Ιάσονας Παπαματθαίου, ενώ σιωπηλοί παραμένουν στο έργο οι Σπύρος Κυριαζόπουλος ως Πυλάδης και Αντώνης Σταμόπουλος ως Πολυδεύκης.

Τρυφερός, ευγενικός, ο χορός των έξι γυναικών δεν μας τραγούδησε καθόλου αν και θα το θέλαμε, αλλά απάγγειλε μόνο τα λόγια γεμίζοντας παρ' όλα αυτά το χώρο με θετική αύρα αλλά και δυναμισμό. Στο χορό συμμετείχαν οι Φανή Αποστολίδου, Κορίνα Θεοδωρίδου, Πίνα Κούλογλου, Άννα Κωνσταντίνου, Γωγώ Παπαϊωάννου και Βάσια Χρήστου.

Εντυπωσιακό το σκηνικό του Απόλλωνα Παπαθεοχάρη με την πέτρινη σκούρη υπερυψωμένη καλύβα, σπιτικό της Ηλέκτρας, να ξεχωρίζει ανάμεσα σε άλλες. Μα και τα κοστούμια έκαναν εντύπωση, σκούρα και αυτά, όπως και η υπόθεση, σε αποχρώσεις του μαύρου, του καφέ και του γκρι με δερμάτινες λεπτομέρειες. Παντελόνι το ένδυμα για την Ηλέκτρα ίσως για να υποδηλώσει το δυναμικό και το αμείλικτο του χαρακτήρα, την σκληρότητα και την αποφασιστικότητά της που περισσότερο σε αρσενικό παραπέμπουν.

Την παράσταση έκλεψαν αναμφίβολα οι υπέροχοι φωτισμοί και χρωματισμοί που απέδωσε με μαεστρία ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου δίνοντας ένα συναρπαστικό αποτέλεσμα.

Τέλος, η μουσική υπόκρουση του Αντώνη Παπακωνσταντίνου έντυσε και φόρτισε κατάλληλα τις πιο δυνατές στιγμές του δράματος.

Η Ηλέκτρα του Ευριπίδη, μια παράσταση που δημιούργησαν άξιοι και ικανοί συντελεστές, κατάφερε να καταπιαστεί με επιτυχία με  τον μύθο των Ατρειδών και την εκδοχή του Ευριπίδη και να μεταφέρει εξαίσια και πειστικά στους θεατές τη σκοτεινή  υπόθεση αλλά και την βαριά ψυχοσύνθεση των ηρώων, αφήνοντας σε όλους άριστες εντυπώσεις!

 

Συντελεστές

Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λύρας
Δραματουργική συνεργασία: Ειρήνη Μουντράκη
Σκηνικά – Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης
Κίνηση: Θανάσης Ακοκκαλίδης
Μουσική: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αναστασία Πανοπούλου
Οργάνωση παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη
φωτογραφίες παράστασης: Νίκος Ζήκος
Trailer παράστασης: Άλεξ Κωνσταντινίδης
Poster artwork: Θοδωρής Λαλάγκας
Social media Διαφήμιση: Renegade media Βασίλης Ζαρκαδούλας
Δημόσιες σχέσεις: Μαργαρίτα Δρούτσα 

Πρωταγωνιστούν (με σειρά εμφάνισης):

Γεωργός: Γιώργος Δεπάστας
Ηλέκτρα: Μαρία Κίτσου
Ορέστης: Δημήτρης Γκοτσόπουλος
Πυλάδης: Σπύρος Κυριαζόπουλος
Γέροντας: Γιώργος Κωνσταντίνου
Άγγελος: Νίκος Λεκάκης
Κλυταιμνήστρα: Ιώαννα Μαυρέα
Διόσκουροι: Ιάσονας Παπαματθαίου – Αντώνης Σταμόπουλος

Χορός ​(αλφαβητικά): Φανή Αποστολίδου, Κορίνα Θεοδωρίδου, Πίνα Κούλογλου, Άννα Κωνσταντίνου, Γωγώ Παπαϊωάννου, Βάσια Χρήστου
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη

 

Πρόγραμμα Περιοδείας

25 Ιουνίου | Θέατρο Κατράκειο Νίκαιας στις 21.30

26 και 27 Ιουνίου | Κηποθέατρο Παπάγου στις 21.00

28 Ιουνίου | Θέατρο Άλσους Δ. Κιντής Ηλιούπολη στις 21.30

30 Ιουνίου | Αμφιθέατρο Βεάκειο Πειραιάς στις 21.30

1 Ιουλίου | Θέατρο Πέτρας Πετρούπολη στις 21.30

2 Ιουλίου | Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη Βύρωνας στις 21.30

6 Ιουλίου | Ανοιχτό Θέατρο ΕΗΜ Φρόντζος Ιωάννινα στις 21.30

7 Ιουλίου | Υπαίθριο Θέατρο Καστράκι Γρεβενών Γρεβενά στις 21.30

8 και 9 Ιουλίου | Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων Φίλιπποι στις 21.30

10 Ιουλίου | Δημοτικό Θέατρο Ν. Ιωνίας Βόλος στις 21.30

11 Ιουλίου  | Κηποθέατρο Αλκαζάρ Λάρισα στις 21.30

13 Ιουλίου | Ανοιχτό Θέατρο Γιαννιτσών, Γιαννιτσά στις 21.30

14 Ιουλίου | Ανοιχτό Θέατρο Λόφου Κιλκίς στις 21.30

15 Ιουλίου | Δημοτικό Θερινό Θέατρο Κομοτηνής, Κομοτηνή στις 21.30

16 Ιουλίου | Θέατρο Αλτιναλμάζη Αλεξανδρούπολη στις 21.30

17 Ιουλίου | Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Ξάνθη στις 21.30

18, 19 και 20 Ιουλίου | Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκη στις 21.30

22 Ιουλίου | Αμφιθέατρο Σίβηρης, Σίβηρη στις 21.30

23 Ιουλίου | Θέατρο Νέων Μουδανιών, Μουδανιά στις 21.30

24 Ιουλίου | Φεστιβάλ Ολύμπου Αρχαίο Θέατρο Δίον στις 21.30

25 Ιουλίου | Θέατρο Φρύνιχος Δελφοί στις 21.30

27 και 28 Ιουλίου | Κηποθέατρο Ν. Καζαντζάκης Ηράκλειο Κρήτης στις 21.30

29 Ιουλίου | Ερωφίλη Φορτέζα Ρέθυμνο Κρήτης στις 21.30

30 Ιουλίου | Θέατρο Ανατολικής Τάφρου Χανιά Κρήτης στις 21.30

3 Αυγούστου | Ευριπίδειο Θέατρο Σαλαμίνας, Σαλαμίνα στις 21.30

4 Αυγούστου | Πολιτιστικό και Αθλητικό Πάρκο Νέα Μάκρη στις 21.30

5 Αυγούστου | Θέατρο Ορέστης Μακρής Χαλκίδα στις 21.30

8 Αυγούστου | Αρχαίο Θέατρο Άργους, Άργος στις 21.30

9 και 10 Αυγούστου | Κάστρο Καλαμάτας, Καλαμάτα στις 21.30

11 Αυγούστου | Αρχαίο Θέατρο Φλόκας, Φλόκα στις 21.30

12 Αυγούστου | Αρχαίο Θέατρο Ήλιδας , Ήλιδα στις 21.30

13 Αυγούστου | Θέατρο Γεώργιος Παππάς Αίγιο στις 21.30

20 Αυγούστου | Ανοιχτό Θέατρο Καστρομηνάς, Χίος στις 21.30

21 και 22 Αυγούστου | Κάστρο Μυτιλήνης, Μυτιλήνη στις 21.30

25 Αυγούστου | Θέατρο Αλίκη Βουγιουκλάκη Βριλήσσια στις 21.30

26 Αυγούστου | Θέατρο Αλέξης Μινωτής Αιγάλεω στις 21.30

27 Αυγούστου | Δημοτικό Θέατρο Κορυδαλλού Θανάσης Βέγγος, Κορυδαλλός στις 21.30

28 Αυγούστου | Ανοιχτό Θέατρο Κρύας Λιβαδειά στις 21.30

29 Αυγούστου | Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Μοσχοποδίου Θήβα στις 21.30

30 Αυγούστου | Θέατρο Άλσους Δ. Κιντής Ηλιούπολη στις 21.30

31 Αυγούστου | Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης Μενίδι στις 21.30

3 και 4 Σεπτεμβρίου | Φάληρο στις 21.30

2

 

 

 

 

 

«ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ-ΗΡΩΝΔΑΣ, CONTRA TEMPO», με άρωμα αρχαίας κωμωδίας

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Φρέσκος αέρας φέτος στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και ο Αριστοφάνης έρχεται να μας βρει, όμως όχι όπως τον ξέρουμε ήδη αλλά…. αλλιώς. Ο Αριστοφάνης πλάι-πλάι αλλά και σε μιαν απολαυστική κόντρα με τον γνωστό εδώ και ένα αιώνα περίπου κωμωδιογράφο των ελληνιστικών χρόνων Ηρώνδα. Μια πρωτότυπη ιδέα που έγινε πράξη χάρη σε έναν εξαιρετικά άξιο και πολύ έμπειρο θεατρικό συγγραφέα, τον Άκη Δήμου, που ανέλαβε να μεταφέρει στη σκηνή τη συνάντηση αυτή!

Ο Αριστοφάνης λοιπόν καταφθάνει στη σκηνή μαζί με τον δούλο του Λέλεκα σε έναν άγνωστο χώρο και χρόνο, όπως ακριβώς βλέπουμε να εμφανίζονται συχνά και οι ήρωές του  στην αρχή των έργων του. Εκεί συναντά τον Ηρώνδα και  μετά από την πρώτη γνωριμία τους έρχεται η κόντρα. Ποιος από τους δύο είναι ο καλύτερος; Ο Άκης Δήμου αναλαμβάνει  τότε τα ηνία και επιλέγει αποσπάσματα από έργα και των δύο ποιητών, τα οποία παίζοντα στη σκηνή για να γίνει η τελική κρίση. Τέσσερις μιμίαμβοι του Ηρώνδα, μικρά σκετσάκια που σχολιάζουν ήρωες της τότε  κοινωνίας, αλλά και αποσπάσματα από τον Αριστοφάνη, κυρίως από τη Λυσιστράτη. Μα ο Άκης Δήμου δε μένει σε αυτά, Συμπεριλαμβάνει ακόμη ποιήματα και αποσπάσματα που αφορούν το θέατρο. Μα κυρίως, σύγχρονα κοινωνικά σχόλια και μια προσωπική κριτική ματιά στην επικαιρότητα και σε θέματα όπως η έμφυλη βία, οι γυναικοκτονίες αλλά και η ακρίβεια και τα προβλήματα της καθημερινότητας και της βιοπάλης.

 Και τα δένει, τα ενώνει όλα αυτά ιδανικά με μαεστρία και ταλέντο,  με τάξη και με μέτρο και στις κατάλληλες ποσότητες, αλλά ταυτόχρονα με ένταση μπρίο,  καυστική διάθεση  , ανεξάντλητο κέφι, και χιούμορ. Το όλο εγχείρημα διανθίζεται από πάμπολλα τραγούδια με στίχους όλο νόημα, αλλά και χορό, γλέντι, ξεφάντωμα. Τελικά μετά από διενέξεις και επιχειρήματα οι δυο συγγραφείς τα βρίσκουν και έρχεται η συμφιλίωση, η ειρήνη. Μια ειρήνη όχι μόνο ανάμεσα σε αυτούς τους δύο αλλά και μια ειρήνη γενικότερα, όπως και ανάμεσα στα δύο φύλα μιας και η κόντρα των φύλων  είναι από τις βασικότερες  στο έργο. Η νεώτερη αυτή κωμωδία- προσαρμογή του Άκη Δήμου με το ύφος της, τη δομή της, τα στοιχεία που τη διανθίζουν, τα σχόλιά της αλλά και το κέφι της προσομοιάζει πολύ πετυχημένα στην αρχαία κωμωδία και είναι σαν να προέρχεται από τα σπλάχνα της.

Στόχος όμως του σύγχρονου συγγραφέα δεν είναι τελικά μόνο να διασκεδάσει και να προκαλέσει τους θεατές να σκεφτούν αλλά και να ανοίξει μια ευχάριστη κουβέντα που αφορά το θέατρο. Το θέατρο που τέρπει αλλά και προβληματίζει, το θέατρο που συντροφεύει και ευχαριστεί, το θέατρο που θεραπεύει και που αγαπάμε. Από την αρχή ως το τέλος όλα μιλούν για θέατρο, η ίδια η υπόθεση του έργου, οι παραστάσεις μέσα στην παράσταση, μια δυναμική ταξιθέτρια, μια λαλίστατη κυρία θεατής, ακόμη και  η καντίνα που φιγουράρει από έξω. Είναι λοιπόν το έργο αυτό του Άκη Δήμου ένας φόρος τιμής στη θεατρική πράξη και στην αμεσότητα και τη μοναδικότητα του θεάτρου για τώρα και για πάντα.

Η σκηνοθεσία του Γιάννη Ρήγα χαρακτηρίζεται από μια εξαιρετική ζωντάνια και εξωστρέφεια θέλοντας να προτάξει κυρίως τη διασκέδαση ως βασικό ζητούμενο για τους θεατές. Και το πετυχαίνει δίνοντας μια χαρούμενη, έξω καρδιά παράσταση. Ο χορός με τα πολύχρωμα κοστούμια του, το έντονο μακιγιάζ, τα πολλά τραγούδια δίνουν μιαν ατμόσφαιρα λαϊκής γιορτής, πανηγυριού. Οι περισσότερες εκ πρώτης όψεως αντρικές φιγούρες του χορού έχουν μια ανδρόγυνη μορφή παραπέμποντας προφανώς στο πολυσυζητημένο  θέμα της έμφυλης ταυτότητας.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Ταξιάρχης Χάνος αναλαμβάνει τον ρόλο του Αριστοφάνη. Και πετυχαίνει να τον ενσαρκώσει τόσο αβίαστα και τόσο φυσικά λες και γεννήθηκε Αριστοφάνης. Στο ρόλο του υπηρέτη του ο Δημήτρης Πιατάς τιμά το Κρατικό Θέατρο με την παρουσία του και υπερβάλλει εαυτόν ώστε να ανταπεξέλθει άρτια, ενώ είναι πραγματικά διασκεδαστικός και ως Μυρίννη. Ο Κωνσταντινος Χατζησάββας ως Ηρώνδας ντυμένος γυναίκα, ίσως επειδή κάποιοι θεωρούν ότι ο Ηρώνδας ήταν γυναίκα τελικά, στήνει μια πραγματικά απολαυστική Περσόνα που προκαλεί το γέλιο και μόνο με την παρουσία της και αποδεικνύει για άλλη μια φορά το πολυδιάστατο ταλέντο του. Ο Τάσος Χαλκιάς που δεν χρειάζεται συστάσεις απλός, φυσικός, ήρεμη δύναμη, συμπληρώνει επάξια την τετράδα των πρωταγωνιστών. Πραγματική αποκάλυψη στο ρόλο του Διόνυσου ο εξαιρετικός Σταμάτης Γαρδέλης. Με πονηρό βλέμμα και ένα συνεχές μειδίαμα μας κερδίζει στο ρόλο του Διόνυσου, ως μια γνήσια Αριστοφανική φιγούρα.

 Στο έργο συμμετέχουν ακόμη μια πλειάδα λαμπρών ηθοποιών που φαίνεται να το απολαμβάνουν. Από όλους ανεξαιρέτως παρατηρούμε μια κατάθεση ψυχής. Αλωνίζουν στην κυριολεξία τον χώρο της σκηνής, άρτιοι, δυναμικοί, απόλυτα κωμικοί και ενσαρκώνουν τους ρόλους τους με αυταπάρνηση και τρέλα παρασύροντας τους θεατές σε ένα συνεχές γλεντοκόπι.

Αξίζει να αναφέρουμε εδώ πως τη χορογραφία και την επιμέλεια της κίνησης έκανε η Αναστασία Κελέση, ενώ την μουσική διδασκαλία η Χρύσα Τουμανίδου. Υπεύθυνος για την μουσική και την προσαρμογή των στίχων από τα πολλά και εξαιρετικά τραγούδια είναι ο Γιώργος Χριστιανάκης.

Το σκηνικό είναι λιτό και απαρτίζεται ουσιαστικά από μια δεύτερη σκηνή με αυλαία, όπου διαδραματίζονται κάποια από τα έργα των ποιητών, αλλά και μια κομψή, παραδοσιακή χαρακτηριστική καντίνα , σήμα κατατεθέν έξω από κάθε θέατρο. Τα κοστούμια ποικίλουν σε ύφος χαρίζοντας σε καθέναν από τους ήρωες μια χαρακτηριστική ταυτότητα. Τα σκηνικά και τα κοστούμια σχεδίασαν η Αλεξάνδρα Σιάφκου και ο Αριστοτέλης Καρανάνος.

Τέλος, οι φωτισμοί που τόνισαν και ανέδειξαν τα στοιχεία της κωμωδίας οφείλονται στον Λευτέρη Παυλόπουλο.

Με όχημα τον πασίγνωστο Αριστοφάνη και τον λίγο γνωστό σε μας Ηρώνδα, δυο κωμικούς ποιητές από το μακρινό παρελθόν, αλλά και τη δραματουργική προσαρμογή και δημιουργική σύνθεση κειμένων του Άκη Δήμου, το Κρατικό Θέατρο πρωτοπορεί και διαπρέπει ταυτόχρονα, χαρίζοντας στους θεατές την εμπειρία μιας σύγχρονης μα την ίδια ώρα και αρχαίας  κωμωδίας, παντρεύοντας το χθες με το σήμερα και τα δυο αυτά με τους αιώνιους προβληματισμούς και την ανάγκη του ανθρώπου για διασκέδαση και ψυχαγωγία. Παλιό και καινούργιο, όμορφα ενωμένα, ποτέ νικημένα!

Στο θέατρο Δάσους 6 και 7 Ιουλίου και στη συνέχεια περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

 ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Δημιουργική σύνθεση κειμένων: Άκης Δήμου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας

Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξάνδρα Σιάφκου, Αριστοτέλης Καρανάνος

Μουσική-Προσαρμογή στίχων: Γιώργος Χριστιανάκης

Χορογραφία-Επιμέλεια κίνησης: Αναστασία Κελέση

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Μουσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου

Διδασκαλία ακροβατικών: Ηλέκτρα Καρτάνου

Βοηθός σκηνοθέτη: Αντρέας Κουτσουρέλης

Βοηθός σκηνογράφων-ενδυματολόγων: Δανάη Πανά

Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου

Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου

 

Η μουσική της παράστασης ηχογραφήθηκε στο studio Royal Alzheimer Hall, με ηχολήπτες τον Τίτο Καργιωτάκη και τον Χρήστο Χαρμπίλα και στο studio M, με ηχολήπτες τον Γιώργο Μάνιο και Βασίλη Στεργίου.

 

Έπαιξαν οι μουσικοί: Γιώργος Αβραμίδης (τρομπέτα), Γιάννης Μαρίνος (τρομπόνι), Βασίλης Μπαχαρίδης (τύμπανα, κρουστά), Κώστας Τσούγκρας (ακορντεόν), Φώτης Σιώτας (βιολί, βιόλα), Νίκος Βελιώτης (τσέλο), Γιώργος Χριστιανάκης (πιάνο, πλήκτρα, κρουστά, κιθάρα).

 

Πρωταγωνιστούν (με σειρά εμφάνισης): Ταξιάρχης Χάνος (Αριστοφάνης-Κινησίας), Δημήτρης Πιατάς (Λέλεξ: Δούλος Αριστοφάνη -Μυρρίνη), Σταμάτης Γαρδέλης  (Διόνυσος), Κωνσταντίνος Χατζησάββας  (Ηρώνδας), Τάσος Χαλκιάς  (Ιππώναξ: Δούλος Ηρώνδα- Κέρδωνας)

 

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):

Πολυξένη Σπυροπούλου (Ταξιθέτρια) Βιβή Μιτσίτσκα (Σάσα Ψαρομηλίγκου), Μαργαρίτα Αλεξιάδη  (Βύττινα), Παναγιώτης Καμμένος (Γάστρωνας- Κότταλος- Δρίμυλος), Νίκος Βατικιώτης (Πυρρίας – Σώμα – Γρύλλος- Κυρία), Ηλέκτρα Καρτάνου (Μητρίχη), Λίνος Μάνεσης (Γύλλη), Μάρα Μαλγαρινού (Λυσιστράτη), Τερέζα Καζιτόρη (Γυναίκα– Κυννώ – Κυρία), Σπύρος Σιδέρης  (Γέρος), Θαλασσινή Βοσταντζόγλου (Μυρρίνη - Γυναίκα), Θεοφανώ Τζαλαβρά (Λαμπιτώ), Γιάννης Τσεμπερλίδης (Κλεονίκη), Βασίλης Παπαδόπουλος  (Κήρυκας), Αριστοτέλης Ζαχαράκης (Λαμπρίσκος – Οπίσθιος),    Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Θράσσα–Πρόβουλος), Βιργινία Ταμπαροπούλου  (Μητροτίμη), Ιωάννα Δεμερτζίδου (Μητρώ),Τάσος   Τυρογαλάς (Κυρία), Θάνος  Κοντογιώργης (Λεωνίδας Χασαλεύρης)

 

ΧΟΡΟΣ

Θίασος Αριστοφάνη: Θαλασσινή Βοσταντζόγλου, Τερέζα Καζιτόρη, Θάνος Κοντογιώργης, Μάρα Μαλγαρινού, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπαδόπουλος, Σπύρος Σιδέρης, Θεοφανώ Τζαλαβρά, Γιάννης Τσεμπερλίδης

 

Θίασος Ηρώνδα: Μαργαρίτα Αλεξιάδη, Νίκος Βατικιώτης, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Παναγιώτης Καμμένος, Ηλέκτρα Καρτάνου, Λίνος Μάνεσης, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Τάσος Τυρογαλάς

 

 

Πρεμιέρα: Θεσσαλονίκη, 6 - 7 Ioυλίου, Θέατρο Δάσους

 Τετάρτη 6, Πέμπτη 7 Ιουλίου, στις 21.15

 

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ

ΙΟΥΛΙΟΣ

• Τετάρτη 6, Πέμπτη 7 Ιουλίου- Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους -ΠΡΕΜΙΕΡΑ
• Πέμπτη 21 Ιουλίου -  Αλεξανδρούπολη, Θέατρο «Αλτιναλμάζη»
• Σάββατο 23 Ιουλίου- Φίλιπποι, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων (65^ο Φεστιβάλ Φιλίππων)
• Σάββατο 30 Ιουλίου - Δελφοί, Θέατρο «Φρύνιχος»

 

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

• Τετάρτη 3 Αυγούστου-  Λάρισα, «Δημοτικό Κηποθέατρο Αλκαζάρ»
• Σάββατο 6 Αυγούστου-  Δίον, Αρχαίο Θέατρο Δίου
• Τετάρτη 10 Αυγούστου- Δωδώνη, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης
• Τετάρτη 31 Αυγούστου- Συκιές, Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης»

 

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

• Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου- Αττική, Ωδείο Ηρώδου Αττικού
• Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου- Πειραιάς, Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο
• Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου-  Παπάγου, Κηποθέατρο Παπάγου