"Los topografos"

                                                                                 24 Μαρ. 2017

ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Κατευθυνθήκαμε όλο προσμονή, σ’ ένα από τα κλασικά στενάκια της Θεσσαλονίκης· οδός Φλέμιγκ, αριθμός 16, σ’ ένα ολόφωτο από έξω, σκοτεινό στο εσωτερικό του θεατράκι, «Θέατρο Τ», για να συναντήσουμε τους «Τοπογράφους».

Ένας Ισπανός συγγραφέας, ο Cruz Rosta, που έζησε σαν φοιτητής στη Θεσσαλονίκη και αγάπησε την πόλη, επιστρέφει μετά από δεκαέξι χρόνια με ένα έργο του, δώρο σ’ αυτήν και τους ανθρώπους της. Δύο άντρες, ο Α και ο Β, δυο γυναίκες, η Γ και η Δ, που φοίτησαν πριν αρκετά χρόνια στο Τμήμα Τοπογράφων του Α.Π.Θ., κάθονται απέναντί μας για να μας αφηγηθούν τις ζωές τους· και με ένα λεπτό αλλά ταυτόχρονα αφοπλιστικό χιούμορ ξεδιπλώνουν μπροστά μας τη σύγχρονη Ελλάδα.

Τα χρόνια τα φοιτητικά στη Σαλονίκη, με όλες τις αλήθειες και με τα ευτράπελά τους, φοιτητοπαρέες, ακαταλαβίστικες παρακολουθήσεις και εμβληματικές αντιγραφές στις τουαλέτες. Τρυφερά χρόνια στη σχολή και μαθήματα αλληλεγγύης: «Κατεβαίνουμε πάντα όλοι για όλους». Κι έπειτα, χρόνια μετά, η επανένωση στην ενήλικη ζωή, στα χρόνια της δουλειάς πια.

Οι τοπογράφοι, αυτοί οι περίεργοι κινηματογραφιστές του δρόμου, με τα μυστήρια όργανά τους, που τους κοιτάς και τρελαίνεσαι (τι να βλέπουν άραγε εκεί μέσα;) αναδεικνύονται ως οι ιδανικοί πρωταγωνιστές μιας περιπέτειας. Αυτοί, οι παρατηρητές και παρατηρούμενοι ταυτόχρονα δεν καταγράφουν μόνον τα οικόπεδα και τις αποστάσεις, δεν καταγράφουν μόνον το τοπίο, αλλά και όλη την ελληνική κοινωνία, τον χαβαλέ νεοέλληνα, τον αποκοιμισμένο δημόσιο υπάλληλο, τον πάντα στην τσίτα ελεύθερο επαγγελματία που δεν γνωρίζει ποτέ ξεκούραση και αργία.

Κι ενώ το έργο ξεκινά σαν μια απλή καυστική απεικόνιση της σύγχρονης πραγματικότητας, διανθισμένη από ένα ευχάριστο και πάντα ποιοτικό χιούμορ, μετατρέπεται σταδιακά σε ένα φιλμ μυστηρίου, με αγωνία συνεχώς αυξανόμενη, που κορυφώνεται στο τέλος, για να έρθει η έκπληξη και η ανατροπή. Γιατί οι ήρωες των φοιτητικών χρόνων έχουν πλέον ωριμάσει, καθένας έχει χαράξει  δική του πορεία και έχει κάνει τις προσωπικές του επιλογές.

Η παράσταση βασίζεται στην αφήγηση των πρωταγωνιστών, αφήγηση που στιγμές-στιγμές μετατρέπεται σε δράση. Οι ερμηνείες λιτές και αληθινές, από τέσσερις ταλαντούχους ηθοποιούς: Γιώργο Δημητριάδη, Ματίνα Κουλουριώτη, Αλέξανδρο Κωχ και Μυρσίνη Χρυσοχοΐδου. Μαζί τους άλλοι 15 απολαυστικοί guest stars στο video wall.

Το σκηνικό περιορισμένο, τέσσερις καρέκλες μόνο και μερικά από αυτά τα μυστήρια όργανα της δουλειάς των τοπογράφων. Οι φωτισμοί γράφουν και εστιάζουν όταν και όπου χρειάζεται.

Ο σκηνοθέτης Σταύρος Ευκολίδης χρειαζόταν περισσότερα από τέσσερα άτομα πάνω στη σκηνή, που θα έπρεπε να ερμηνεύσουν όλους τους μικρούς ρόλους της παράστασης· και μιας και αυτό ήταν πρακτικά ανέφικτο, μηχανεύτηκε όλοι αυτοί οι συμπληρωματικοί ρόλοι να παίζονται μέσα σε video-wall. Μα δεν παίζουν απλά κάποιοι ηθοποιοί στη σκηνή και οι άλλοι στο πανί, αλλά οι μεν και οι δε παίζουν ταυτόχρονα, αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, συνομιλούν, ανταλλάσσουν ατάκες και ενίοτε… χαρτάκια· πρέπει να το δείτε!

Αξίζει να παρακολουθήσετε την παράσταση αυτή για να αναγνωρίσετε πόσο διεισδυτικά αντιλαμβάνεται και παρουσιάζει τον σύγχρονο νεοέλληνα ένας Ισπανός φίλος· αλλά και γιατί, αν και στημένη με λιτά μέσα, είναι προσεγμένη σε κάθε λεπτομέρεια, με έναν ιδιαίτερα καλοδουλεμένο λόγο, με εξαιρετικό χιούμορ, με στιβαρές και λιτές ερμηνείες, σύγχρονη και πολύ αληθινή.

Φεύγοντας από το θέατρο, ο σκηνοθέτης μας ζήτησε μέσα από δυο γεμάτα αγωνία και απίστευτη λάμψη μάτια, να μη φανερώσουμε το τέλος, την ανατροπή. Ήταν ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη για το πόνημα της ομάδας του, το βλέμμα της δημιουργίας, ένα βλέμμα που γεννήθηκε στην Ελλάδα που δοκιμάζεται, στην Ελλάδα της κρίσης, στην Ελλάδα όπου η τέχνη αντιστέκεται και -με ταπεινά αλλά σταθερά βήματα- μεγαλουργεί. Αυτό το βλέμμα του Σταύρου Ευκολίδη είναι και η απάντησή μας σε όλους και όλα όσα σήμερα μας κατατρέχουν. «Θα επιβιώσουμε ρε, θα επιβιώσουμε, γιατί έχουμε έρμα μέσα μας, έχουμε έμπνευση, έχουμε ψυχή!».

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Σταύρος Ευκολίδης
Μετάφραση – Δραματολογική επεξεργασία: Σταύρος Ευκολίδης – Μαρία Τσικάρα
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρίνα Γκούμλα
Κινησιολογική επιμέλεια: Χάρης Πεχλιβανίδης – Σοφία Παπανικάνδρου
Coaching ηθοποιών: Κωνσταντίνος Χατζησάββας
Οργάνωση παραγωγής: Δημήτρης Σπορίδης
Video: Κωστής Κουρής
Ηχοληψία: Δήμος Δρύζας
Μουσική: Unshaped Ahead, PLONK, Ανθή Κύρκου, Αθηνόδωρος Καρκαφίρης, Γιάννης Τσεμπερλίδης

Παίζουν οι: Γιώργος Δημητριάδης – Ματίνα Κουλουριώτη- Αλέξανδρος Κωχ – Μυρσίνη Χρυσοχοΐδου

Εμφανίζονται σε video 15 ακόμη ηθοποιοί.