«Όταν η Κάλλας συνάντησε τη Μονρόε», μας κατέκτησαν!

Κριτική της Βικτωρίας Ιωσηφίδου

Δυο νεαρά κορίτσια, δυο ταλαντούχα πλάσματα, η Δανάη Σταματοπούλου και η Αναστασία Τζελέπη  συλλαμβάνουν την ιδέα, μελετούν, εμπνέονται και δημιουργούν! Τι; Ένα θεατρικό έργο, μια φανταστική συνάντηση, ίσως σε ένα μπαρ, ανάμεσα σε δυο γυναίκες θρύλους, δυο εμβληματικές φιγούρες που άφησαν εποχή, τη Μαρία Κάλλας και τη Μέριλυν Μονρόε. Κι έπειτα οι δυο τους ντύνονται τους δύο ρόλους, η μια Κάλλας και η άλλη Μέριλυν και τους ερμηνεύουν κιόλας!! Πόσο μα πόσο πετυχημένα!!

Οι δυο γυναίκες συναντήθηκαν μια φορά στην πραγματικότητα, στις 19 Μαΐου του 1962, στον εορτασμό των γενεθλίων του Αμερικανού προέδρου Τζων Κένεντυ. Τις απαθανάτισε μάλιστα και ο φακός, δεν γνωρίζουμε όμως αν μίλησαν μεταξύ τους και τι είπαν. Τώρα όμως βρίσκονται στα αλήθεια δίπλα δίπλα. Από τη μια η μοναδική γατούλα Μέριλυν, από την άλλη η απόλυτη ντίβα Κάλλας. Τι έχουν  να πουν; Ποια είναι περισσότερα , αυτά που τις ενώνουν ή αυτά που τις χωρίζουν; Θα μπορέσουν άραγε ποτέ να γίνουν φίλες;

Επιφυλακτικές στην αρχή, ιδιαίτερα η Κάλλας, διστάζουν να ανοιχτούν. Ξεκινούν δειλά  μια κουβέντα, που εξελίσσεται σε εφ’ όλης της ύλης συζήτηση. Για τη ζωή τους , τα παιδικά χρόνια, τους έρωτες, την καριέρα. Το κείμενο, ανθρώπινο, ρεαλιστικό, εύστοχα  περνά πίσω από τη λάμψη τα πολυτελή φορέματα και τους αμέτρητους θαυμαστές και εστιάζει στις πιο άγνωστες πτυχές τους, σε δυσάρεστες στιγμές, αδυναμίες, πονεμένες ιστορίες και κρυφές πληγές, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών. Οι δυο γυναίκες συγγραφείς επιλέγουν να μην βαρύνουν πολύ την όλη ιστορία, καθώς όποτε έρχονται στιγμές έντασης αυτή εκτονώνεται με εισαγωγή κωμικών στοιχείων. Στο τέλος, με όλα όσα εξομολογούνται η Κάλλας και η Μονρόε η μια στην άλλη, ανακαλύπτουν άγνωστα κοινά τους σημεία και στοιχεία που δεν θα μπορούσαν να φανταστούν με την πρώτη ματιά. Το κυριότερο από όλα ίσως, τη μοναξιά που βίωσαν πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας και το γεγονός πως μάλλον δεν αγαπήθηκαν αρκετά….

Η σκηνοθεσία των Άρτεμις Γρύμπλα και Κωνσταντίνου Μπιμπή, ευχάριστη, με γούστο όπως και οι δύο κυρίες, με καίριες παρεμβάσεις και έξυπνα ευρήματα αναδεικνύει το κείμενο και το κάνει απολαυστικό. 

Αλλά αυτό που απογειώνει πραγματικά την παράσταση είναι οι ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστριών. Τα δυο κορίτσια υιοθετούν και υπερτονίζουν κάθε μια τα χαρακτηριστικά της ηρωίδας που ερμηνεύει φτάνοντας σε ένα άριστο αποτέλεσμα, που δεν χορταίνουμε να θαυμάζουμε. Η Δανάη Σταματοπούλου ως Κάλλας, καθωσπρέπει, σοβαρή, απόμακρη, η Αναστασία Τζελέπη ως Μονρόε, χυμώδης, ναζιάρα, εξωστρεφής. Ναι, είναι τέλειες η Κάλλας και η Μονρόε, εκεί μπροστά μας να εξομολογούνται η μια στην άλλη και εμείς να το απολαμβάνουμε και να μην θέλουμε να τελειώσει το έργο. Συγχαρητήρια κορίτσια!! Απολαύστε το και συνεχίστε έτσι!! Περιμένουμε σύντομα κι άλλες δουλειές σας…

Συντελεστές:

Κείμενο – Ερμηνεία: Δανάη Σταματοπούλου, Αναστασία Τζελέπη.

Σκηνοθεσία: Άρτεμις Γρύμπλα, Κωνσταντίνος Μπιμπής.

Βοηθός Σκηνοθέτη: Χρήστος Τζιάτζιος

Φώτα: Στέλιος Πλασκασοβίτης

Φωτογραφίες: Σοφοκλής Μπιμπής

Δ/νση παραγωγής: Λευτέρης Πλασκοβίτης

Παραγωγή: K2L ΑΛΦΑ.ΘΕΑΤΡΟ Ε.Ε